Tussen 2006 en 2014 trok ik vaak met mijn camera naar leegstaande panden. Urbexfotografie, rauw en verlaten. Daarna viel het wat stil. Het fotograferen verdween langzaam wat naar de achtergrond.
Tot 2021, toen deelnemen aan Expo 1800 de vonk terug bracht.
Maar ik was nog niet volledig vertrokken, nog altijd wat zoekende.
Het raakte me pas echt opnieuw bij het herontdekken van de reeks die Stephan Vanfleteren maakte in Charleroi. Hij trok er enkele jaren door de stad, ooit een bruisende industriële plek, nu vaak bekeken met vooroordelen. Met zijn foto’s toonde hij niet alleen de littekens van het verleden, maar ook de veerkracht en de hoop voor de toekomst.
In mijn achterhoofd klonken intussen ook de woorden van Vilvoords Stadsambassadrice Lene (FanvanVilvoorde): “We mogen trots zijn op onze stad.”
Dat was het duwtje dat ik nodig had.
Zo ontstond 1800POIT, intussen omgedoopt tot 18honderd. Een ode aan Vilvoorde, gezien door mijn lens.
Geen postkaartversie, maar mijn eigen blik. Mijn stad zoals ik haar zie en voel. Rauw, eerlijk, soms rebels. Maar altijd met liefde voor de stad.
Vandaag herken je 18honderd naast alle foto’s ook aan de skyline die ik zelf tekende.
Een project dat blijft groeien en je op de voet kan volgen op Instagram en Facebook via de link hieronder.
